Orhan Asena

(7 Ocak 1922 – 13 Şubat 2001): Yazar. Diyarbakır’da doğdu. Ziya Gökalp baba tarafından akrabası, Cahit Sıtkı Tarancı ikinci göbekten kuzenidir. İlk ve orta öğrenimini doğduğu şehirde tamamladı. İstanbul Tıp Fakültesini bitirdi (1945). Çeşitli sağlık kuruluşlarında çocuk hastalıkları uzmanlığı yaptı. Dokuz yıl Almanya’da kaldı. Eserlerinin bazıları Devlet Tiyatroları, İstanbul Şehir Tiyatrosu ile özel tiyatrolarda oynandı.Ankara’da öldü.

Edebiyata şiirle girdi. Şiirleri İstanbul ve Varlık dergilerinde çıktı. Sonra tiyatro eserleri vermeye başladı.

Şiirleri: Masal (1941), Kıt Kanaat (1957), Kurtuluş Savaşı Destanı (1995). Oyunları: Korku (1956), Tanrılar ve İnsanlar (1959), Hürrem Sultan (1960), Kocaoğlan (1962), Kapılar (1963), Fındık Düştü Daldan (1963), Mustafa (Çocuk oyunu, 1963), Boğazdere (1964), Tohum ve Toprak/Alemdar Mustafa Paşa (1964), Gecenin Sonu (1964), Fadik Kız (1968), Simavnalı Şeyh Bedreddin (1969), Atçalı Kel Mehmet (1970), Karagöz Emekli (1974), 16 Mart 1920 (1974), Şili’de Av (1975), Ölü Kentin Nabzı (1978), Ali (Çocuk oyunu, 1979), Ölümü Yaşamak /Ya Devlet Başa Ya Kuzgun Leşe (1982), Tanrılar ve İnsanlar, Korku, Alemdar Paşa (Üç oyunu bir arada, 1983), İlk Yıllar Roksolen (1985), Yıldız Yargılanması (Güngör Dilmen’in bir oyunuyla birlikte, 1990), Dede/Torun (Çocuk oyunu, Mert Asena ile, 1993), Çocuk ve Doğa (1997), Candan Can Koparmak (1997), Kısa Oyunlar (1998). Basılmayan oyunları: Toroslardan Öteye (1978), Murtaza (1978), Seyisbaşı Konağı (1981). Libretto: Gılgamış (1956), Van Gogh (B. Sokullu, A. Gün ile, 1957). Diğer eserleri: Pastör (1964), Atatürk ve Ziya Gökalp (Ayrıbasım, 1981), Hastaya Nasıl Bakılır (1987).