Nurullah Ataç

Nurullah Ataç

(1898 - 17 Mayıs 1957): Yazar. İstanbul’da doğdu. Hammer Tarihi’ni tercüme eden Mehmed Atâ Bey’in oğludur. Düzenli bir öğrenim görmedi. İlkokuldan sonra Galatasaray Sultanîsine girdi (1909). Ancak dört yıl sonra ayrıldı. İsviçre’nin Cenevre şehrine gitti. Babasının ölümü üzerine 1919’da Türkiye döndü. İstanbul Üniversitesi Yabancı Diller Okulunda, Gazi Eğitim Enstitüsünde Fransızca öğretmenliği, Ticaret ve Millî Eğitim bakanlıklarında mütercimlik yaptı. 1945 yılında cumhurbaşkanlığı mütercimliğine getirildi ve bu görevden emekli oldu. Ankara’da öldü.

Sanat hayatına 1921-1922 yıllarında Dergâh mecmuasında yayınladığı şiirleri ile başladı. Sonra günlük gazetelere deneme, fıkra ve tenkit yazıları yazdı. Türkçenin özleşmesinde aşırıya gitti. Nesir dilimize yabancı "devrik cümle" yapısını savundu.

Eserleri: Günlerin Getirdiği (1946), Karalama Defteri (1952), Sözden Söze (1952), Ararken (1954), Diyelim (1954), Söz Arasında (1957), Okuruma Mektuplar (1958), Günce (1960; yeni yayın: Günce I 1953-1955, 1972; Günce II 1956-1957, 1972), Prospero ile Caliban (1961), Söyleşiler (1964), Dergilerde (1974).

Reşat Nuri Güntekin, İsmail Hami Danişmend ve Ali Suha Delilbaşı ile Fransızca-Türkçe Resimli Büyük Dil Kılavuzu (1935) hazırladı. Çok sayıda kitap tercüme etti.

Bütün eserlerini Can Yayınları yeniden yayınladı (1991-1992). Yazarın kızı Meral Tolluoğlu babası ile ilgili hatıralarını Babam Nurullah Ataç (1980) adlı eserde topladı.