Cavit Ersen

(29 Mart 1921 - 21 Ocak 2003): Yazar, şair. Babası Muallim Ömer Nâzım, annesi Süreyya Hanımdır. Annesi de şairdir. Çocukluğu ve gençliği Adana’da geçti. Adana Şehir Tiyatrosunun kuruluşuna öncülük etti. Adana Halkevinde ve Şehir Tiyatrosunda oyunları sahnelendi. Sonra İstanbul’a gitti. İstanbul’da kurduğu tiyatro parasızlıktan kapandı. Öğretmenlik yaptı. 1956’da öğretmenlikten atılınca gazeteciliğe başladı. Uzun yıllar Yeni İstanbul gazetesinde çalıştı. 1969’da Babıali’de Sabah gazetesine geçti. Kızıl Zindanlar romanı Babıali’de Sabah’ta tefrika edildi ve büyük ilgi gördü.

Cavit Ersen millî hassasiyetle yazdı. Şiir, roman ve tiyatro dalında eserler verdi. Ömrünün son 10 yılını huzur evinde geçirdi. Öldüğünde cebinde iki öğün yemek parası 10 milyon Tl.’si vardı.

Şiirleri: Fakirler (1945), Mektup (1945), Sefiller (1945). Romanları: Günahkâr Sokaklar (1944), Melekler ve Şeytanlar, Annesini Kurtaran Kahraman Çocuk, Fakirler, Vefasız, Mektup, Osman Gazi, Salahattin Eyyubî ve Murat Hudavendigâr, Fatih Sultan Mehmet, Battal Gazi, Kızıl Zindanlar (1967), Kara Zindanlar (1970), Başbuğ, Fadime, Hürriyet Mücadelesi, Beyaz İhtilal, Boğata ve Hepimizin Kavgası.Oyunları: Çeteler, Cephe Gerisi, Taşkınlar. Denemeleri: Gün Doğarken (1954), Benim Üniversitem.