Ahmet Lütfi Efendi

Ahmet Lütfi Efendi

Türk tarihçisi (İstanbul 1817-ay.y. 1907). Nalıncı esnafından Mehmet Ağa’nınoğlu Ahmet Lütfi Efendi, Amcazade Hüseyinpaşa medresesinde öğrenim gördü. Kadılık (1831), İstanbul müderrisliği (1836) yapıp, Sadaret Mektubi Kalemi’ne atandı (1841). Cevdet Paşa’dan sonra vakanüvisliğe getirilip (1865), Anadolu ve Rumeli kazaskerliklerinde bulundu (1879-1881). Ahmet Mithat Efendi’nin, anlatımının yalınlığı, olayların açık ve anlaşılır bir biçimde yazılması gibi nedenlerle tarihini övdüğü Ahmet Lütfi Efendi, şiirler de yazmış, ayrıca çeviriler yapmıştır. Başlıca yapıtları: Ahmet Lütfi Tarihi ya da Lütfi Tarihi (1825-1867 yıllarını kapsayan 12 ciltlik tarihinin, ilk 8 cildi basılabilmiştir; öbür 4 cildi yazma olarak TTK kitaplığındadır), Tefhim ül-Müteallim (Gazali’nin Talim ül-Müteallim adlı kitabının çevirisi),Divançe,Robenson Tercümesi, Lügat-ı Kamus (ilk iki harfi basıldı, 1869).