Nuri Pakdil
(1934 - ): Yazar. Kahramanmaraş’ta doğdu. Maraş Lisesini, İ.Ü. Hukuk Fakültesini bitirdi. Bir bakanlıkta hukuk müşaviri (1965-1967), Devlet Planlama Teşkilâtında uzman olarak çalıştı. Mart 1973’te DPT’den ayrıldı; sonra döndü ve bu kurumdan emekli oldu.İlk şiir ve denemeleri Maraş’ta Demokrasiye Hizmet ve kendisinin çıkardığı Hamle dergisinde (1945-1955) çıktı. Yeni İstiklâl gazetesinde sanat sayfası düzenledi. 1969’da Ankara’da yayınlamaya başladığı Edebiyat dergisi etrafında genç şair ve yazarları topladı.
Şiirleri: Osmanlı Simitçiler-Kaside (2000). Denemeleri: Biat (I, 1973; II, 1977; III, 1982), Bağlanma (1979), Bir Yazarın Notları (I, II, 1980; III, 1981; IV. 1982), Edebiyat Kulesi (1984), Arap Saati (1997), Derviş Hüneri (1997), Klâs Duruş (1997), Ahid Kulesi (1997), Sükût Suretinde (1997), Otel Götüren Defterler I-Çarpışan Sesler (2000). Oyunları: Umut (1974), Put Yapımevleri (1980), Korku (1980), Kalbimin Üstünde Bir Avuç Güneş (1982). Gezi notları: Batı Notları (Paris intibaları, 1972; gözden geçirilmiş 3. bs., 1997). Çevirileri: Harikalar Tablosu (J. Prevert’ten, oyun, 1974), Ay Operası (J. Prevert’ten, şiir, 1975), Çağdaş Arap Şiiri (Güldeste, 1976; Arap Şiiri adıyla I, II, 1998), Kasırganın Çatırdıları (Eugéne Guillevic’den, 1981).
Nuri Pakdil’in hayatı ve eserleri hakkında özel sayı: Hece, Ocak 2004.