Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu
(1929 - 21 Ağustos 1992): Şair. Ağın’da doğdu. Ladik-Akpınar Köy Enstitüsüne girdi. Sonra Akçadağ Köy Enstitüsüne naklederek buradan mezun oldu (1947). Elazığ’ın çeşitli köylerinde öğretmenlik yaptı. İlköğretim müfettişi oldu (1964). İstanbul Türk Musikisi Devlet Konservatuarı genel sekreterliğinden emekliye ayrıldı. Türk Edebiyatı dergisinde uzun yıllar yazı işleri müdürlüğü yaptı. Türkiye gazetesinin kültür-sanat sayfasını yönetti. İstanbul’da öldü.Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu, hamasî Türk şiirinin önde gelen ismidir. Destan şairi olarak tanınır. Şiirleri millî-İslâmî duygu yüklüdür. Tarihî hatıralardan süzülmüş dil zenginliğine ve güçlü bir üslûba sahiptir. Şiirlerinde Mehmed Âkif, Ziya Gökalp, Yahya Kemal, Atsız ve Ârif Nihat Asya’nın etkisi görülmekle beraber taklitten uzak yeni bir şiir dünyası kurmayı başarmıştır.
Şiirleri: Bozkurtların Rûhu (1952), Gençosman Destanı (1959), Kür Şad İhtilali Destanı (1970), Malazgirt Destanı (1971), Bozkurtların Destanı (1972), Kopuzdan Ezgiler (1973), Salur Kazan Destanı (1976), Boğaç Han Destanı (1977), Destanlar Burcu (1988), Alperenler Destanı (1991).
İLGİLİ ÖYKÜLER
