Nahit Ulvi Akgün

Nahit Ulvi Akgün

(1918 - 12 Kasım 1996): Şair. Milas’ta doğdu. İzmir 2. Erkek Lisesini ve İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünü (1948) bitirdi. Millî Eğitim Bakanlığı kütüphanelerinde çalıştı. Ödemiş ve İzmir liselerinde felsefe öğretmenliği yaptı. Karşıyaka Genel Kütüphanesini kurdu.

Nahit Ulvi Akgün’ün ilk şiiri İzmir’de Akın gazetesinde çıktı (1936). İlk şiirlerinde hece ölçüsünü kullanırken, sonra serbest nazma yöneldi. Servetifünûn-Uyanış, Kovan, Fikirler, Kaynak, Yeditepe, Yücel, Varlık, Değirmen ve Türk Dili dergilerinde şiirleri yayınlandı.

Şiirleri: Üç Gönül (1937), Leylâ (1937), Irgat (1942), Sebep (Mehmet Serpin ile, 1945), Birisi (1955; aynı adla bütün şiirleri, 2000), Karanlıkta Bir Ağaç (1960), Gerçek Düş (1965), Evren Türküsü (1966), Ağaçlar Uyanınca (1971), Eksilen Gökyüzü (Evren Türküsü ve Gerçek Düş’le birlikte, 1980), Güneş Açınca (1985), Yolumuzun Üstünde Bir Adam (1991).

Şair hakkında çalışma: Attila Er, Nahit Ulvi Akgün (1998).