Mustafa Reşid
(1861- 7 Ekim 1936): Yazar. Edirne’ de doğdu. Düzensiz eğitim gördü. Adliye Nezaretinde çalıştı; Niğde, İzmir ve Rodas’ta bulundu. Sonra Maarif Nezaretinde görev aldı; mümeyyizlik ve müdürlük yaptı.Önce Basiret gazetesinde fıkralar yazdı. Tarik gazetesinin başyazarlığını üstlendi. Şark ve Envar-ı Zekâ dergilerini çıkardı. Mustafa Reşid Ara Nesil yazarlarındandır.
"Tatlısu Frenk kadınları"nı konu edinen tekniği zayıf romanlar yazdı.
Şiirleri: Şükûfe-i İstiğrak (1892), Milona Marşı (1895), Muzzefferiyat İçinde Mürüvvet (1897), Medfun Emeller (2 cilt, 1919, 1925), Şehit Onbaşının Oğluna Vasiyeti. Romanları: Bir Çiçek Demeti (1886), Tezkîr-i Mâzî (1886), Yeis yahud Cürm-i Meşhûd (1886), Flora (1886), Hayf (1886), Hayal-ı Şebab (1887), Gözyaşları (1887), Cüzdanımdan Bir Kaç Yaprak (1888), Son Salon ve Aşk (1889), Neyyir (1890), Ressam (1891), Defter-i Âmalim (1891), Pembe Ferace (1892), Lorans (1892), İzdivaç-İmtizaç (1893), Tesir-i Terbiye (1893), Bir Kızın Hatası (1894), Tesâfir-i Hayat (1894), Küfran-ı Nimet (1896), Bir Askerin Nişanlısına Mektubu. Antolojileri: Müntehabât-ı Cedîde (2 cilt, 1884), Âsâr-ı Meşâhir (1885).
İLGİLİ ÖYKÜLER
