Mustafa Özçelik
(1 Kasım 1954 - ): Şair, yazar. Eskişehir-Sivrihisar’a bağlı Günyüzü köyünde doğdu. Eskişehir İmam Hatip Lisesini (1972), Bursa Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümünü (1975) bitirdi. Lisansını Anadolu Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde tamamladı (1991). Nevşehir ve Eskişehir’de lise, Kütahya’da özel dershane öğretmenliği yaptı. Kütahya Dumlupınar Üniversitesindeki öğretim görevliliğine geçti. Sonra bu görevinden ayrılıp lise edebiyat öğretmenliğine döndü.İlk şiiri Gelişme dergisinde çıktı (1975). Mavera, Yönelişler, İlim ve Sanat, Yedi İklim, Dolunay, Dergâh, Kayıtlar, Düş Çınarı, Kültür Dünyası gibi dergilerde yayınlandı.
Fikrî med-cezirler yaşayan Mustafa Özçelik, 1998 öncesi çıkan şiir kitaplarıyla maddî ve manevî bağını kestiğini açıklamıştır.
Şiir dalında ödülleri olan Özçelik çocuk edebiyatı üzerine de eserler vermiştir.
Şiirleri: İfşa (1985), Güle Yağmura ve Bahara Selâm (1991), Serenat (1995), Dünyanın Tenhasında (1996), Güneş ve Ayna (1997), Diriliş Türküsü (1997), Gül ve Hançer (2002). Denemeleri: Şiir İklimi (1998). Çocuk kitapları: Kelile ve Dimne (1990), Balıkçılkuşu ile Yengeç (1990), Şehitler Tepesi (1990), Papağanın Anlattığı Hikâyeler (1992), Gülün Sırrı (1995), Son Günün Sevinci (1999). İncelemesi: Yunus Emre (1984). Ankolojisi: Şairin Duası-Dua Şiirleri Antolojisi (2003). Yardımcı ders kitabı: Türkçe Edebiyat Bilgileri (1992).
İLGİLİ ÖYKÜLER
