Musahipzade Celal
Tiyatro yazarlarındandı. İstanbul’da doğdu. İlk öğrenimini Tophane Firuzağa Sübyan Mektebi’nde, orta öğrenimini -Tophane Fevziye Rüştiyesi ile Süleymaniye Nümûne-i Terakkî İdâdîsj’nde yaptı. Bir süre Hukuk Mektebi’ne devam etti. Bâb-ı âli Tercüme Odası’nda memurluk yaptı. İkinci Meşrutiyet’ten sonra (1908) bu görevden ayrılarak yalnız piyes yazmakla uğraştı. 1917-1923 yıllarında tekrar mumurluk yaptı. İstanbul’da öldü.
İlk piyesi 1913′te oynanan Köprülüler’dir. 1927-1937yılları arasında çok meşhur oldu. Konusunu, genellikle Osmanlı tarihinden alan ve çeşitli devirlerin sosyal hayatını inançları, âdetleri ve gülünç tarafları ile canlandıran piyesler yazdı. Sosyal tenkide büyük yer verdi. Tiyatro ve piyeslerinde ahramanları kendi zamanlarındaki dil ve üslûp ile konuşturdu.
Eserleri: 1. Köprülüler (1912), 2. İstanbul Efendisi (1920, 1936), 3. Lâle Devri (1921,1936), 4. Macun Hokkası (1936), 5. Yedekçi (1946), 6. Kaşıkçılar (1936)7. Tatlı Ases1936), 8. Demirbaş Şarl (1936), 9. İtaat hamı (1936), 10. Fermanlı Deli Hazretleri (1936), 11. Kafes Arkasında (1936), 12. Mum Söndü (1936), 15. Pazartesi Perşembe (1936), 16. Gül ve Gönül (1936), 17. Balaban Ağa (1936), 18. Selma (dram, 1936), 19. Gülsüm (dram, 1936), 20. Genç Osman (dram, basılmadı), 21. Moda Çılgınlıkları (basılmadı). Sevda Şener Müsahipzâ-de Celâl ve Tiyatrosu adlı bir inceleme yayımladı (1963). Yazarın bütün oyunları Milliyet Yayınları arasında yeniden basıldı (1970).
