Mahmut Kemal İnal
(1870-1957)
Edebiyat tarihçisi, yazar. Mekteb-i Mülkiye’den rahatsızlığı sebebiyle ayrıldı. Bir müddet Mekteb-i Hukuk’a devam etti. Arapça, müzik, tefsir, hadis, Farsça ve Fransızca öğrendi. Çeşitli memurluklarda bulundu. İslâm Eserleri Müzesi Müdürlüğü’nden emekli oldu (1935). Emeklilikten sonra da devletin kültür komisyonlarında çalıştı. Milletlerarası kongrelere katıldı. İstanbul’da öldü. Biyografiler, edebiyat, bibliyografya, tarih konularında pek çok eser verdi. Divan şiirinin son ustalarının dîvanlarını neşretti. Şiir ve hikâyeleri de var.
Eserlerinden bâzıları: 1. Kemâlü’l-hikme (Hersekli Ârff Hikmet Bey’in hayatı, 1911), 2. Son Asır Türk Şâirleri (1930-1942), 3. Osmanlı Devrinde Son Sadrazamlar (1940-1953), 4. Son Hattatlar (1955), 5. Hoş Sadâ (1958). 6. Dîvân-ı Yahya (1918), 7. Divan-ı Hikmet (Hersekli A. Hikmet’ln hayatı, şiirleri, 1918), 8. Divan-ı Galib (Leskofçalı Gallb’ln hayatı, şiirleri, 1919), 9. Menakıb-ı Hünerverân (Alî’nin aynı isimli eserinin metni ve mükellifin hayatı, 1926), 10. Tuhfe-I Hattatın (Metin ve eserin yazarı S. Sadettin Efendi’nin hayatı, 1928; 1955; ).
