Kaya Bilgegil
(1921 - 21 Ekim 1987): Yazar, araştırmacı. Gürün’de doğdu. İstanbul Kabataş Lisesini,.Ü. Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü ve Yüksek Öğretmen Okulunu bitirdi (1949). Paris Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde lisans üstü çalışmalardan sonra Sorbonne Üniversitesinde 1951’de doktorasını verdi. 1966’da Erzurum Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesine doçent oldu. 1970’de profesörlüğe yükseldi. Edebiyat ve İslâmî İlimler fakültelerinin dekanlıklarında bulundu. Mimar Sinan Üniversitesi Edebiyat Fakültesine geçti (1984). İstanbul’da öldü.Önce şiir yazdı. Şiirleri 1934’ten itibaren Yedigün, Değirmen, Türk Yurdu gibi dergilerde yayınladı. Araştırmaları ile edebiyatımızın birçok meselesinin aydınlatılmasını sağladı.
Eserleri: Kusurî (1942), Cehennem Meyvesi (Mensur şiir, 1944) Abdülhak Hamid’in Şiirlerinde Ledunnî Meselelerden Allah I: Allah ve Onun Vücûdunu İfade Eden İsimler (1959), Türkçe Dil Bilgisi (1964, 1982), Ziya Paşa Üzerinde Bir Araştırma (1970), Tevfik Fikret’in İlk Şiirleri ( 1970), Mehmet Âkif: Resmî Hâl Tercümesi, Basılmamış Bazı Mektup ve Manzûmeleri (1971), Harabat Karşısında Namık Kemal (1972), Şair Şinasi, Hâl Tercümesi Üzerine Küçük Bir Araştırma (1972), Rönesans Çağında Cihan Edebiyatında Türk Takdirkârlığı (1973), Yakın Çağ Türk Kültürü ve Edebiyatı Üzerine Araştırmalar I: Yeni Osmanlılar (1976), Yakın Çağ Türk Kültür ve Edebiyatı Üzerine Araştırmalar II: Müteferrik Makaleler (1980), Edebiyat Bilgi ve Teorileri I: Belâgat (1980).