İlhami Bekir Tez
1906 yılında Trablus’ta doğdu. İstanbul’da Darülmuallimîni (Öğretmen okulunu) bitirdi (1926). Değişik yerlerde öğretmenlik yaptı. En son öğretmenliği İzmir’de idi (1954). İstanbul’da Bağcılar Huzurevi’nde öldü.Önceleri Millî Mecmua’da vezinli kafiyeli şiirler yayınladı. Sonra serbest vezni yöneldi. Servetifünûn-Uyanış, Resimli Ay, Meşale, Halkevi, Varlık, Yeni Adam gibi dergilerde imzası görüldü. Sosyalist bir şairdi. Şiirlerinde Nâzım Hikmet’in etkisi görülür. İlhami Bekir, Vecdi Ahmed, ’Herhangibiri’ imzaların da kullanmıştır. 29 Mart 1984 tarihinde öldü.
Şiirleri: Hayat Bilgisine Göre Çocuk Şiirleri (1927), 24 Saat (1929), Mavi Kitap (Çocuk Şiir ve Hikâyeleri (Nâzım Hikmet ile, 1930), Birinci Forma A (1930), Her Hangi Bir Şiir Kitabıdır (1931), Mustafa Kemal (1933), Olduğu Gibi (1935), Hürriyete Kaside (1945), Birinci Seans (Çocuk şiirleri, 1956), En Güzel Şarkı (1960), Küba (1962) Şiirler (Bütün şiirleri eklemelerle, 1971), Altın Destan Mustafa Kemal (Cumhuriyetin 50. yıldönümü armağanı, 1973). Romanları: Asfalt (1928), Taşlıtarla’daki Ev (14 sayı Yeni Adam’da tefrika, 1939; kitap: 1944; 1984), Herhangi Bir Roman Kitabıdır (1965). Hatırları: Yetmiş Yaşın Melankolisi (1975), Ve Unuttum (1979).
İlhami Bekir Tez hakkında Refik Durbaş’ın kitabı: Mektup Var İlhami Bekir’den (1997).
İLGİLİ ÖYKÜLER
