Dursun Akçam

Dursun Akçam

(1930 - 19 Eylül 2003): Yazar. Ardahan’ın Ölçek köyünde doğdu. Kars-Cilvegöz Köy Enstitüsünde okudu. Altı yıl köylerde öğretmenlik yaptıktan sonra Gazi Eğitim Enstitüsünün Edebiyat Bölümünü bitirdi (1958). Çeşitli okullarda Türkçe-edebiyat okuttu. Mesleği ile ilgili çalışmalar yapmak için bir yıl Londra’da kaldı. Türkiye Öğretmen Dernekleri Millî Federasyonu (TÖDMF), Türkiye Öğretmenler Sendikası (TÖS) Merkez Yönetim ve Yürütme kurullarında çalıştı. TÖS ikinci başkanı iken 12 Mart 1971 müdahalesinde tutuklandı. Hüküm giydiyse de Yargıtayca bozuldu. Meslekten ayrıldı. 1978’de Demokrat gazetesinin kurucuları arasında yer aldı. 12 Eylül 1980 darbesinden sonra Almanya’ya yerleşti. Ankara’da öldü. Karşıyaka Mezarlığında toprağa verildi.

Dursun Akçam, hikâye, roman, röportaj türünde eserler verdi.

Hikâyeleri: Maral (1964), Ölü Ekmeği (1969), Taş Çorbası (1970), Köyden İndim Şehire (1973), Kafkas Kızı (1978), Alman Ocağı (1982), Generaller Birleşin (1989), Sevdam Ürktü (1992). Romanları: Kanlı Derenin Kurtları (1964), Kafdağı’nın Ardı (2002). Röportajları: Analar ve Çocuklar (1964), Doğunun Çilesi (1966), Kan Çiçekleri (1977), Altta Kalanlar (1979).