Cengiz Dağcı
(9 Mart 1920 - ): Yazar. Kırım’ın Yalta şehrinin Gurzuf kasabasında doğdu. Çocukluğu Gurzuf’a 3 km uzaklıktaki Kızıltaş köyünde kıtlık, yoksulluk, Rus emperyalizminin zulmü ve büyük baskılar altında geçti. İlköğrenimi köyünde ve Akmescit’te yaptı. Aynı şehirde ortaokulu bitirdi (1938). Kırım Pedagoji Enstitüsü ikinci sınıfında iken İkinci Dünya Savaşı çıktı. 1941’de Ukrayna cephesinde Almanlara esir düştü. Almanların yenilmesi üzerine esir kampından kurtularak müttefik devletler safına sığındı. 1946’da Londra’ya yerleşti.Türkiye’ye hiç gelmediği hâlde Türkiye Türkçesiyle yazmıştır. Varlık Yayınları arasında çıkan ilk romanlarını Ziya Osman Saba elden geçirmişti. Eserlerinde Kırım Türklerinin Rusların zulmü altındaki hayatını anlatır. Türk edebiyatının en güçlü yazarlarındandır. Hüzünlü bir üslûbu vardır.
Romanları-hatıraları: Korkunç Yıllar (1956), Yurdunu Kaybeden Adam (1957), Onlar da İnsandı (1958), O Topraklar Bizimdi (1966), Dönüş (1968), Genç Temuçin (1969), Ölüm ve Korku Günleri (1970), Bâdem Dalına Asılı Bebekler (1972), Üşüyen Sokak (1972), Benim Gibi Biri (1988), Anneme Mektuplar (1988), Yansılar (4 cilt, 1990-1993), Yoldaşlar (1992), Ben ve İçimdeki Ben (Yansılar’dan Kalanlar, 1994), Biz Beraber Geçtik Bu Yolu (1996), Hatıralarda Cengiz Dağcı (1998), Bay Markus Burton’un Köpeği (İngiliz Hikâyesi 1, 1998), Bay John Marple’ın Son Yolculuğu (İngiliz Hikâyesi 2, 1998), Oy Markus Oy! (İngiliz Hikâyesi 3, 2000).
Ötüken Neşriyat, yazarın bütün eserlerini yeniden yayınlamaya başladı.
İsa Kocakaplan, Kırım’dan Londra’ya Cengiz Dağcı kitabını yayınladı (1998).
İLGİLİ ÖYKÜLER
