Kim Jong-il

Yuri İrsenoviç Kim adıyla, 16 Şubat 1941de, Sovyetler Birliğinin Kabarovks bölgesinin Vyatskoye köyünde doğdu. Dört yaşına geldiğinde II. Dünya Savaşı bitti ve Kore Japonyadan ayrılarak bağımsızlığını kazandı. Ailesi (şu anda Kuzey Korenin başkenti olan) Pyongyanga taşındı. İlkokula ve ortaokula orada gitti. Okula giderken siyasetle de ilgilendi. Kore Çocuklar Birliğinin ve Kuzey Kore Demokrat Gençlik Derneğinin aktif üyesi oldu. Bu dernekte Marksist politik teoriyi öğrendi. 1957de derneğin başkan yardımcısı oldu. Malta Üniversitesi İngiliz Dili Bölümünü bitirdi.

Jong-il, Kore İşçi Partisinin 1980de düzenlediği Altıncı Parti Kongresini kontrolü altına aldı. Partinin heyetine, askerî komisyonuna ve sekreterliğine atandı. Herhangi bir tanınırlığı olmamasına rağmen, 1982deki parlamento seçimlerinde Kuzey Korenin meşru lideri olarak görülmeye başlandı.

Jong-il bu dönemde kendisine atfedilen Sevgili Lider sıfatını benimsedi. Hükûmet Jong-ili siyasi bir figür olarak yüceltmeye başladı. Medya onu korkusuz lider olarak tanıttı. Böylelikle Jong-il, Kuzey Korenin ilk liderliğini yapan babası Kim Il-Sungdan sonra Kuzey Korenin en güçlü figürü oldu. Askerî tecrübesi olmamasına rağmen, 1991de Kore Halk Ordusu Başkumandanı olarak adlandırıldı. 1992de radyo yayınları, Jong-ili Sevgili Lider yerine Sevgili Baba olarak anmaya başladı. Jong-ilin ellinci doğum günü, ülkede kitlesel bir şekilde kutlandı.

Kuzey Koreyi 1948den itibaren yönetmekte olan Kim il-Sung, Haziran 1994te, seksen iki yaşında öldü. Oğlu Kim Jong-il, 1994te Kore İşçi Partisi Genel Sekreteri olarak babasının yerine geçti. 1998de Ulusal Savunma Komisyonunun başkanı seçildi.

Kuzey Kore ekonomisi 1990dan sonra bozuldu. Bu yıllarda Kuzey Kore, ciddi sel felaketleri atlattı. Yanlış politikalar neticesinde verimli toprak oranı %18e geriledi. Jong-il ekonomiyi güçlendirmek ve iktidarını sağlamlaştırmak için Songun adlı bir sistem geliştirdi. Bu sisteme göre devlet kaynaklarından en önce ordu yararlanacaktı.

2004 İnsan Hakları İzleme Örgütü raporuna göre Jong-il Hükûmeti, 200.000 siyasi mahkûm barındırması, basın ve din özgürlüğünü kısıtlaması, eğitim eşitliğine karşı çıkması bakımından dünyanın en baskıcı hükûmetleri arasında yer aldı.

Kim Jong-il 17 Aralık 2011de kalp krizinden öldü.