Kenan Hulusi Koray

Kenan Hulusi Koray

(1906 - 23 Mayıs 1943): Hikâyeci. İstanbul’da doğdu. İstanbul Erkek Lisesini bitirdi. İ.Ü. Edebiyat Fakültesine devam etti. Vakit gazetesinde çalıştı. Aynı gazetenin yazı işleri müdürlüğünü yaptı. Askerde iken tifüs hastalığından öldü. Adapazarı’na gömüldü.

Yedi Meşale topluluğu üyelerinden idi. Hikâye, mensur şiir denemeleri, tenkitler ve röportajlar yayınladı. İlk hikâyeleri konusu Arap dünyasından olan masala benzer denemelerdi. Zamanla gerçekçi hikâyeler yazmaya başlayan Kenan Hulûsi, hikâyelerin kahramanlarını İstanbullulardan seçmiştir. Beyaz Rusları konu alan hikâyeleri dikkat çeker.

Hikâyeleri: Yedi Meşale (Müşterek, 1928), Bir Yudum Su (1929; yeni yedi hikâyesiyle birlikte, 1949), Bahar Hikâyeleri (1938), Son Öpüş (1939), Bir Otelde Yedi Kişi (1940), Hikâyeler (37 hikâye, İnci Enginün derledi, 1973), Beşer Dakikalık Hikâyeler (M. Kayıhan Özgül derledi, 2000). Romanı: Osmanoflar (Vakit’te tefrika, 1938; kitap halinde İnci Enginün yayına hazırladı, 2003).