Esat M. Karakurt

Esat M. Karakurt

(1902-1977) Roman yazarı. İstanbul’da doğdu. Kadıköy Sultanîsi, Diş Hekimliği Okulu (1924) ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni (1930) bitirdi. Tercüman-ı Hakikat ve İleri gazetesinde çalıştı. Edebiyat öğretmeniliği ve avukatlık yaptı. Urfa Milletvekili, ve Urfa Senatörü oldu (1961-1966). İstanbul’da öldü. Zincirli kuyu Mezarlığı’na gömüldü. XX’nci asır romancılarındandı. Yazı hayatına gazetecini ve hikayecilikle başladı. Romanları ile meşhur oldu. Bu eserlerde aşk ve ihtiras konularını işledi. Romanları: 1. Aşkın Alevleri (1926), 2. Vahşî Bir Kız Sev­dim (1926), 3. Çölde Bir İstanbul Kızı (1926), 4. Dağları Bekleyen Kız (1934), 5. Allah’a Ismarladık (1936), 6. Olünceye Kadar (1937), 7. Son Gece (1938), 8. Kadın Severse (1939), 9.1 İlk ve Son (1940), 10. Kocamı Aldatacağım (1940), 11. So­kaktan Gelen Kadın (1945), 12. Ankara Ekspresi (1946) 13. Bir Kadın Kayboldu (1948), 14. Ömrümün Tek Gecesi (1949),’ 15. Erikler Çiçek Açtı (1952), 16. Son Tren (1954), 17. Kadın İsterse (1960). Aşkın Alevleri adlı kitabının içinde iki büyük hikâyesi de yer aldı.