Celâl Sâhir Erozan

Babası Yemen Kumandanı iken ölen İsmail Hakkı Paşa, annesi bir şâir olan Fehime Nezihe Hanımdır. Vefa İdadîsini bitirdi. Bir süre Mekteb-i Hukukta öğrenim gördü. Hariciye Nezaretine memur olarak girdi (1903). Mercan ve Kabataş idadîlerinde edebiyat ve Fransızca öğretmenliği yaptı (1907). Kısa bir süre ticaretle uğraştı (1917-1918). 1928-1935 yılları arasında Zonguldak milletvekilliği yaptı. Milletvekilliği sırasında, daha sonra Türk Dil Kurumu adını alacak olan Türk Dili Tetkik Cemiyetinin kuruluş çalışmalarına katıldı. 1932’de umumi kâtipliğe (genel yazman) getirildi. Akciğer kanserinden öldü. Kabri, Bakırköy Mezar-lığındadır. Küçük yaşta şiir yazmaya başladı. Annesinin şâir olmasının bunda etkisi vardı. İlk çalışmaları, Ahmet Celâl, Şârık, Velhân, Hakkı Nâşir gibi takma adlarla İrtika, Mâlumât, Musavver Fen ve Edeb, Lisan dergilerinde çıktı. Celâl Sahir adıyla ilk şiiri Servet-i Fünûn dergisinde yayımlandı (Ekim 1899). Servet-i Fünûn edebiyatının en genç sanatçılarındandır. Daha sonra Servet-i Fünûn’un devamı niteliğindeki Fecr-i Âti topluluğu içinde yer aldı. Bu gruba başkan seçildi. Önceleri Tevfik Fikret’in etkisinde kalan, sonra Millî Edebiyat hareketini benimseyen Celâl Sahir, şiirde oldukça değişken bir yol izledi. Yenilikleri benimsedi. Aruzdan heceye geçti. Dilini yalınlaştırdı. Her döneminde ’Aşk ve Kadın Şâiri’ olarak tanındı. Bireysel duygulara, tutkuya ve doğaya ağırlık verdi. II. Meşrutiyetten sonra Yeni Kitab dergisi ile kadınlara yönelik yazılara yer veren Demet dergisini çıkardı. Halka Doğru dergisini yönetti, Türk Yurdu dergisinde makaleler yayımladı.

Eserleri

Şiir: Beyaz Gölgeler (1909), Buhran (1909), Siyah Kitap (1912), İstanbul İçin Mebus Namzetlerim (Hakkı Nâşir imzasıyla hicviyeler, 1919)

İLGİLİ ÖYKÜLER

Lâle Müldür

Yeşim Ustaoğlu

Oğuz Atay